wykuć

wykuć
wykuć {{/stl_13}}{{stl_17}}ZOB. {{/stl_17}}{{stl_7}}wykuwać {{/stl_7}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}\ {{stl_20}}
{{/stl_20}}wykuć {{/stl_13}}{{stl_8}}{coś} {{/stl_8}}na blachę {{/stl_13}}{{stl_7}}'opanować coś doskonale, bez pomyłek; nauczyć się czegoś na pamięć': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wykuć wiersz na blachę. Wykuć definicje, regułki na blachę. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • wykuć — coś na blachę zob. blacha …   Słownik frazeologiczny

  • wykuć — dk Xa, wykućkuję, wykućkujesz, wykućkuj, wykućkuł, wykućkuty wykuwać ndk I, wykućam, wykućasz, wykućają, wykućaj, wykućał, wykućany 1. «kując zrobić, uformować coś» Wykuć zbroję. Misy, dzbany wykute z brązu. 2. «kując, krusząc (np. skałę, kamień) …   Słownik języka polskiego

  • wykuwać — → wykuć …   Słownik języka polskiego

  • wykuwać — Wykuć coś na blachę zob. blacha …   Słownik frazeologiczny

  • blacha — pot. Nauczyć się czegoś, wykuć coś itp. na blachę «nauczyć się czegoś świetnie, doskonale»: Aby żołnierz mógł pełnić służbę wartowniczą musi zdać egzamin z prawa użycia broni. Jest to osiem punktów, które trzeba wykuć na blachę (...). P.… …   Słownik frazeologiczny

  • przebić — dk Xa, przebićbiję, przebićbijesz, przebićbij, przebićbił, przebićbity przebijać ndk I, przebićam, przebićasz, przebićają, przebićaj, przebićał, przebićany 1. «przekłuć coś czymś ostrym, spiczastym; przedziurawić» Przebić sobie nogę, rękę… …   Słownik języka polskiego

  • wykuwać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wykuwaćam, wykuwaća, wykuwaćają, wykuwaćany {{/stl 8}}– wykuć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIc, wykuwaćkuję, wykuwaćkuje, wykuwaćkuty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} kując, nadawać… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • blacha — ż III, CMs. blasze; lm D. blach 1. «wyrób metalowy walcowany, dostarczany w arkuszach lub kręgach» Blacha cynkowa, miedziana, żelazna. Blacha dachowa, kotłowa, ślusarska. Drzwi okute blachą. ◊ Dom pod blachą «dom o dachu krytym blachą» ◊ uczn.… …   Słownik języka polskiego

  • głaz — m IV, D. u, Ms. głazie; lm M. y «bardzo duży kamień; skała» Coś roztrzaskało się o głazy. Wykuć coś w głazie. ∆ geol. Głaz narzutowy «fragment skalny różnej wielkości przyniesiony przez lądolód; eratyk» ◊ Ktoś jest zimny, niewzruszony, twardy jak …   Słownik języka polskiego

  • odkuć — dk Xa, odkućkuję, odkućkujesz, odkućkuj, odkućkuł, odkućkuty odkuwać ndk I, odkućam, odkućasz, odkućają, odkućaj, odkućał, odkućany 1. «kując sformować, nadać czemuś określony kształt; wykuć» Odkuć pierścień z kruszcu. 2. «kując odbić, odłączyć… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”